HİÇ SÖNMESİN O OCAK!

Öyle sıcaktır ki orası...

O yanan ateş, tüten dumanlar...

Demlenen çay...

Yuva... Sıcacık yuvanın ta kendisidir orası. Bana enerji veren, içimi ısıtan o demlenen çay öyle bir canlılık katar ki, ne kadar şanslı olduğumu her defasında anlarım. O yüzden hiç sönmesin o ocak! Anılarım, dertlerim, çıkmazlarım, kararlarım, mutluluklarım... Herşeyim! Hepsine eşlik eder o yanan çay. Anne, baba, kardeş, abi, sevgili, dost... Kim varsa, o ateşi hep yakmalı. Dumanlar tütmeli. Çünkü beni ben yapan yerdir burası. Soğuktan gelip o yuvaya adım attığınızda içiniz ısınıyorsa ne mutlu! Ben çay demlenmediğinde yüzümün asıldığını, ''Anne çay demler misin..?'' diye söylendiğimi bilirim. O çay olmamışsa eksik gelir bana herşey. Belki çoğu insan anlamaz ama bu

hissi yaşayanlar beni anlayacaklardır. O çay varya o çay, sizin yaşama bağlılığınızdır...

O yüzden, ''HİÇ SÖNMESİN O OCAK!''

(Haydi şu an bir çay koyun kendinize, sevdiklerinize. Ya da yanıbaşınızda bir bardak varsa güzel bi yudum alın. Afiyet olsun! ) =)

Petek