KONUŞAMIYORSAN SUS!

Atalarımız ne demişler; insanlar konuşa konuşa, hayvanlar koklaşa koklaşa anlaşır. Acaba biz insanlar koklaşarak anlaşsak daha mı iyiydi.. Çünkü konuşmayı beceremiyoruz. Konuşmak.. üç hece, kısa ve öz ama uygulayışı zor. Çoğu insan havuz problemini çözmeyi tercih eder gibime geliyor. Çünkü konuşmayı unutmuşuz. Tartışmayı, bağırmayı, çağırmayı, küfür etmeyi daha kolay sanıyoruz. Her yerde; trafikte, işte, okulda, sporda.. Bu böyle uzar, gider. Halbuki, iki insan karşılıklı söylemek istediklerini sakince birbirine anlatabilir pekala. Sinir kat sayısını arttırmaya gerek yok ki. Anlamadı mı, dön arkanı git. ''Ne yani, kaçayım mı ben'' diyenleriniz vardır. Yahu, ne kaçması! Sizi kovalayan yok ki. Sadece istemediğiniz ortamdan, onaylamadığınız, rahat etmediğiniz söylemlerden uzaklaşmak sizinkisi. Konuşamadığınız birisinden ne bekleyebilirsiniz? İlla ki karşılık vermek mi istiyorsunuz, öyleyse susun!

Susmak var ya.. Yeri, göğü inletir çoğu zaman. Susmak var ya.. Deprem etkisi yaratır, altüst eder karşındakini, çıldırtır insanı. Tabi niyetimiz kimseyi çıldırtmak değil. ''Ama susmak dayanılması çok güç bir cevaptır..'' (G.K. CHESTERTON)

Akıllı insan susar. Konuşmayı öğrenelim önce. Dilimizin kemiği olsun. Her aklımıza geleni hop diye ağızdan çıkarmak değil, kelimelerimizi süzgeçten geçirip empati yaparak konuşmaktır marifet.. Tamam, bu hiç kolay değil ama üzerinde çalışmak lazım. Olmuyor mu, oldurmak lazım.. Anlaşabilmek, orta yolu bulabilmek, hayatımızı kolaylaştırıp yola devam edebilmek için.

Ne söyleyeceğini düşünerek konuşan kimse insanların en akıllısıdır.

İBN-İ ABBAS

Sevgiyle kalın.. Funda Ceylan