Olgunlaşır insan...

"Yaş aldıkça sadeleşiyor insan

Bütün fazlalıklarından arınıyor...

Gereksiz insanlardan...

Kıyafetlerden...

Eşyalardan...

Ve hatta kelimelerden..."

Tam da böyle gerçekten. İnsanın yaşı ilerledikçe eksiltiyor hayatındaki bütün fazlalıkları. İlk önce kendisinden atıyor ağırlıkları, sadeleşiyor. Sonra etrafına bi bakıyor, "Kim de ben ne kadarım, kim bende ne kadar..." diye. Ve ona göre rotasını yeniden belirliyor. Önceden çok istediği birşey şu an cazip gelmiyor belki. Özellikle de fazla sesten, fazla gürültüden çok sessizliği tercih ediyor insan. Uzaklaşmayı, susarak dinlenebilmeyi, tek bir insanı... İşte yıllar, yaşanmışlıklar, tecrübeler böyle böyle her geçen yaşta daha bir olgunlaştırıyor bizi. Her defasında bir şey daha eksiltmek istiyoruz hayatımızdan. Çünkü fazlalıklar her zaman boğar insanı. Anlarız ki; kalabalıklar değil bize iyi gelen. O eski eğlenceler, ordan oraya koşturmacalar yoruyur artık bizleri. Tam tersi arınmak istiyor insan. Huzur istiyor huzur... Altına bir eşofman geçirip çıkmak istiyor dışarı. En büyük keyif, çardakta oturup bir çay içmek oluyor çoğu zaman. Büyüyoruz her geçen yıl. Biz büyüdükçe de etrafımız küçülüyor sanki. Özümüzü buluyoruz. Azınlığı seçiyoruz. Değişiyoruz işte, farklı açılardan hayata bakmayı öğreniyoruz. Çünkü kendimizi buluyoruz. Daha sakin, daha olgun düşünebiliyoruz. Sağlam kararlar verip, emin adımlarla yürümeyi tercih ediyoruz. Ruhumuzu dinlendirebileni seviyoruz. Sevgi neymiş biliyoruz. Hayat da doğru neymiş görüyoruz. İnatla aynı şeye değil, doğruya doğru yavaşça gidiyoruz. Acele etmeden ama bir o kadar da yavaşlamadan gidiyoruz. Mantıklı düşünebilmeyi öğreniyoruz. Affedebilmeyi, alttan alabilmeyi, susabilmeyi ve kendimizi bir birey olarak savunabilmeyi öğreniyoruz. Güzel şey olgunlaşmak. İçimiz hep genç kalsın ama büyümenin keyfini ve getirdiği güzellikleri yaşamak bambaşka bir dönem bence hayatımızda. Hayatımız için en önemli dönem belki de... Çünkü siz gerçekten sizsiniz. Sizin kararlarınız, sizin tercihleriniz. Ve sizin hayatınız. Daha net, daha kesin ve daha öz. Her yaşın bir güzelliği vardır. Herkesin kendi hikayeleri vardır. Apayrı sınavları, çöküşleri, yıkılışları, kırıklıkları, yükselişleri, heyecanları, mutlulukları, kendini bulabilmek için yaşamın getirdiği birçok tecrübeleri... Herkes kendine göre yaşar ve çıkar bütün hikayelerinden. Önemli olan şimdi dönüp baktığınızda geriye, size neler neler kattığıdır bütün bunların. Birşey alamamışsanız kendinize sizde bir yanlış var demektir. Bir durun, bir bakın kendinize...

İnsan büyüyünce özgürleşiyor bence. Özgür bir ruh, özgür bir kafa, özgür bir bakış açısı... Kaliteli bir yaşam istiyorsanız, ilk önce özgürleşmenin her yere konmak olmadığını, tam tersi tek bir yerde kalıp duygulardan arınabilmenin, affedebilmenin, kabullenmenin o rahatlığını içimizde hissedebilmek ve hayatımıza geçirebilmektir. İşte o zaman daha bir özgürleşir insan.

Korkmayalım büyümekten. Her yaş bize bir güzellik daha ekler ömrümüzde. Yeter ki hayatımızın kıymetini bilelim. Kendimizi bilelim. Kendimizi yakışan bir hayat sürelim. Sağlıkla...

Petek

Çok sevdiğim ve tam da buraya eşlik edicek bir yazıyı paylaşmak istedim sizlerle:

Olgunlaşır insan; Yenilmenin yeniden başlamak olduğunu öğrenince, Beklememenin hafifliğini hissedince, Mutluluğun bakış açısında olduğunu anladıkça, Karşılıksız sevmeyi başarabilince, Kötünün içinde iyiyi, iyinin içinde kötüyü fark edince, Söylenileni değil, söylenmek istenileni anlayınca, Kelimeleri değil, gözleri okumaya başlayınca, Asıl sevilmeye layık olanı bulunca, Kendini tanıyınca, Boş gururdan vazgeçince, Kâinatı okumayı öğrenince, Güzele değil, güzeli yaratana aşık olunca, Her doğan günün bir nimet olduğunu anlayınca, Anı yaşamayı başarınca, Affetmenin kendine iyilik olduğunu, Kinin, nefretin kalbini, Kötü sözlerin dengeni bozduğunu fark edince, Kendi kendinin gözlemcisi olunca, Kendini eleştirip kendiyle barışık olunca, Olgunluğun sonu olmadığını anlayınca, İşte oldum demeyince Olgunlaşmaya başlamıştır insan.

.