NE DÜN, NE YARIN..

Neredeydiniz.. Nereye gideceksiniz? Peki ya şu an neredesiniz?

İşte asıl kaçırdığımız nokta bu. An.. şu an.. şimdi! Ne gitmiş olduğumuz, ne gidecek olduğumuz.. Asıl ıskaladığımız yer burası. Bırakalım geçmişi, olmuşu, olmamışı, yaşanmışı, yaşanmamışı.. Veya bırakmayalım geleceğe kendimizi. Ona teslim etmeyelim şimdiyi. Geçmiş adı üstünde geçmiş! Varsa bir gücünüz dönelim oraya. Ama yok! O zaman anda kalalım artık. Veya gelecek peşine düşmeyelim her an. Yoksa şu anın, zamanımızın, günümüzün, aylarımızın hatta yıllarımızın bütün güzelliğini, yaşanılası şeylerini göremeyip kaçırmış olacağız. Evet, geleceği oluşturabiliriz, kendimiz yaratabiliriz ki öyle olacak. Ama bunu yaparken şimdiki mucizeleri kaçırmayalım lütfen. Gözümüz geride ya da ileride olduğu için karşımızdakini bile göremeyecek hale gelebiliriz. Şimdi ne oluyor, ne bitiyor.. Şu an yaşadığımız zaten geleceğe yatırım buna emin olabiliriz. Veya başka açıdan bakarsak, şu an bulunduğumuz nokta geçmişin gücünü yansıtıyor olacak zaten. Bu yüzden bakın karşınızdakine, gidin sinemaya, için biranızı, çıkın sokağa, yürüyün, bağırın, kavga edin, gülümseyin, sarılın veya ne istiyorsanız yapın, içinizdekini yaşayın! Çünkü on saniye sonrasının bile ne olacağı meçhul bu hayatta! Olmaz demeyin, olur! Yapamam demeyin, yaparsınız! Hayat bu! Her zaman sınav belki de bitmeyen bir sınavdayız. Geçip geçmemek bizlerde.. O yapamam dedikleriniz, olamaz dediklerinizde.. Veya şimdiyi kaçırdığınız, o güzel anı yaşamadığınız için aslında bazı şeylerin ne kadar boşa olduğunu gösterecektir zaman ve bir daha ona geri döndürmeyecektir. Tren kaçar, zamanında binmeyi öğrenmeli insan.

Bazen çok sevdiğinizle tartışırsınız ve kendi inadınızdan veya her neyse o anı mahvedersiniz. ''Ne gerek vardı. Keşke böyle yapmasaydım..'' dediğiniz zaman artık geç olmuştur bile. Çoktan kaçmıştır o an. Evet, keşkeler de insana artı katar, öğretir hatta daha güzelini, daha iyisini yaşatır. Buna eminim. Ama senin o keşke den nasıl çıktığına bağlı. Kendin için ne kazandırdığına. Eksilerle bulacağız elbet doğruyu ama bunu bir yapın iki yapın üç yapın hatta dört yapın ama beş yapmayın. Yapmayalım! İşte o zaman kaybetmiş oluruz, kazandıklarımızı bile! Küçük şeylere takılmamalı bu hayatta. Vaktimizi, sevgimizi, işimizi boş laflarla, kuruntularla harcamayalım. Sarılalım sıkı sıkı aşkımıza, ailemize, dostlara, mesleğimize, herşeyimize.. Bomboş geçen vaktimize bile!

Hayat o kadar kısa ki.. Bazen bir dakika bile bize bir ömür gibi geliyor veya bir ömür nasıl geçti bilinmiyor. Hayatın o bir dakika da bile bize neler gösterebileceğini unutmayalım. Ve her günü, her anı sanki sonmuş gibi yaşayalım.

Öyle çok yazılacak şey var ki ama tadında bırakıp hem kendime hem de sizlere kısa bir hatırlatma olsun istedim sadece. Bazen bir yerde durmak gerekir ki kaybetmeyelim zamanımızın zenginliğini, açılacak kapıları, sevdiğimizin gözlerini.. En başta da kendi hayatımızı..

Şu an aslında bizim geleceğimiz. Bu yüzden haydi sarılalım hayata! An'ımıza! Ve gözümüz arkada kalmadan yaşayalım geleceğimizi!

Sevgiler, Petek